სტრასბურგის გადაწყვეტილება - დეკანოზ გიორგი მამალაძის საქმეზე

ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილება გამოიტანა, რომლის თანახმადაც ადამიანის უფლებების კონვენციის მე-6 მუხლის 1-ლი პუნქტის (საქმის სამართლიანი განხილვის უფლება) და მე-2 პუნქტის (უდანაშაულობის პრეზუმფცია) საფუძველები განიხილა დეკანოზ გიორგი მამალაძის საქმეზე.

 

საქმეზე მამალაძე საქართველოს წინააღმდეგ საჩივარი (No. 9487/19)

მუხლი 6 § 1-ლი და მე-2 პუნქტები; სისხლის სამართლის პროცესის სავარაუდო არასამართლიანობა, სისხლის სამართლის პროცესის დახურული გამართვა და უდანაშაულობის პრეზუმფციის უფლების სავარაუდო დარღვევა.

 

განაჩენის მიხედვით ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილება გამოიტანა, რომლის თანახმადაც სასამართლო პროცესის საზოგადოებისთვის დახურვასთან დაკავშირებით არ იყო აუცილებელი და რომ საჯარო მოხელეების განცხადებები, გაუმჟღავნებლობის ვალდებულება და საქმის მასალების გავრცელება ხელს უწყობდა დამნაშავედ მის წარმოჩენას.

განმცხადებელი ამტკიცებდა, რომ მის წინააღმდეგ სისხლისსამართლებრივი დევნა იყო უსამართლო იმის გამო, თუ როგორ მოიპოვეს მთავარი მტკიცებულება. კერძოდ, ის ამტკიცებდა, რომ მომწამვლელი ნივთიერება, რომელიც მკვლელობის „მომზადების“ მტკიცებულებად გამოიყენეს, მას ჩემოდანში ჩაუდეს. 

განმცხადებლის დამნაშავედ ცნობისას, შიდა სასამართლოები დაეყრდნენ I.M.-ს მიერ მიცემულ მტკიცებულებებს, სხვა მოწმეთა ჩვენებებს, აუდიო და ვიდეო ჩანაწერებს და კომპიუტერულ მონაცემებს, რომლებიც მრავალმა ექსპერტიზამ დაადასტურა, რომ იყო ავთენტური და სხვა მტკიცებულებები. ამ გარემოებების გათვალისწინებით ეროვნული სასამართლოების უფლებამოსილებაში იყო განეხილა, არსებობდა თუ არა საკმარისად ძლიერი მტკიცებულებები იმის დასამტკიცებლად, იყო თუ არა მომჩივანი დამნაშავე „მკვლელობის მომზადებასთან“ დაკავშირებით. 

აღნიშნული გარემოებებიდან გამომდინარე სტრასბურგის სასამართლოს განაჩენით დაადგინა, რომ განმცხადებლის საქმეში სამართალწარმოება მთლიანობაში, არ ეწინააღმდეგებოდა სამართლიანი სასამართლოს მოთხოვნებს. შესაბამისად, ამ კუთხით კონვენციის მე-6 მუხლის 1-ლი პუნქტის დარღვევა არ მომხდარა“.

„სასამართლოს ინფორმაციით, განმცხადებელი ამტკიცებდა, რომ არ არსებობდა არანაირი საფუძველი, რომელიც ამართლებდა სისხლის სამართლის პროცესის სრულად დახურვას. კერძოდ, მას არ სურდა საკუთარი პირადი ცხოვრება საზოგადოებისგან დაფარული ყოფილიყო და საქმის მასალებში არსებული სხვა პირადი ინფორმაცია არ იყო ისეთი, რომ სასამართლო პროცესის სრული დახურვის გარანტია გამხდარიყო. ყოველ შემთხვევაში, არავის პირადი ცხოვრების დეტალები არ იყო განხილული სასამართლო მოსმენებზე და არ იყო წარმოდგენილი გადაწყვეტილებებში. სასამართლომ დაადგინა, რომ ადგილი ჰქონდა კონვენციის მე-6 მუხლის 1-ელი პუნქტის დარღვევას სისხლის სამართლის პროცესის დახურულ რეჟიმში ჩატარების გამო

განმცხადებელი ასევე ამტკიცებდა, რომ შიდასახელმწიფოებრივი ხელისუფლების ქმედებებით და განცხადებებით დაირღვა მისი უფლება, იყო უდანაშაულოდ ბრალის დამტკიცებამდე. კერძოდ, იმ ვითარებაში, როდესაც მას ეკისრებოდა არგამჟღავნების ვალდებულება და სისხლის სამართლის პროცესი დახურული იყო საზოგადოებისთვის, მიუხედავად მისი მოთხოვნის გახსნის შესახებ, სხვადასხვა საჯარო მოხელეებსა და პროკურორებს შეეძლოთ არა მხოლოდ გაეკეთებინათ სხვადასხვა განცხადებები ამ საკითხთან დაკავშირებით. სისხლის სამართლის საქმეში განვითარებულ მოვლენებს, მაგრამ ასევე მედიაში გავრცელდეს შერჩეული ნაწყვეტები სისხლის სამართლის საქმიდან, მათ შორის ფარული ჩანაწერები, რომლებიც მას ადანაშაულებენ დანაშაულში, რომელშიც მას ბრალი ედებოდა.

ზემოაღნიშნული მოსაზრებების გათვალისწინებით, სასამართლო ადგენს, რომ დაირღვა კონვენციის მე-6 მუხლის მე-2 პუნქტი მოცემულ საქმესთან დაკავშირებულ კონკრეტულ გარემოებებში.

საქმის სრულად შესწავლის და ანალიზის შედეგად დადგინდა

1.ცხადებს განცხადებას დასაშვებად;

2.ადგენს, რომ რომ განმცხადებლის საქმის წარმოება, როგორც მთლიანობაში, არ ეწინააღმდეგებოდა სამართლიანი სასამართლოს მოთხოვნებს. კონვენციის მე-6 მუხლის 1-ლი პუნქტის დარღვევა არ მომხდარა.

3.ადგენს, რომ ადგილი ჰქონდა საჯაროობის პრინციპის დარღვევას, კონვენციის მე-6 მუხლის 1-ლი პუნქტის დარღვევა.

4.ადგენს, რომ დაირღვა უდანაშაულობის პრეზუმფცია, კონვენციის მე-6 მუხლის მე-2 პუნქტი მოცემულ საქმესთან დაკავშირებულ კონკრეტულ გარემოებებში.

წყარო : https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22itemid%22:[%22001-220456%22]}

გადაწყვეტილება იხ. სრულად

კონსულტაციისთვის დაგვიკავშირდით

საქართველოში 599 50 55 78  
თბილისი, ალ.ყაზბეგის №47 (მეტრო დელისი)
თბილისი, გურამიშვილის N23 ა (მეტრო ღრმაღელე)

იტალიაში 351 5 47 00 47  
ბარი, ბალენძანოს მოედანი 12ა

გაზიარება

Facebook კომენტარები