გამოხატვის თავისუფლება ოკუპაციის პირისპირ

თუ კი რაიმე უფლება არსებობს რომელიც ადამიანს დაბადებიდან აქვს და ექნება და ის ერთ-ერთი უმთავრესი უფლებაა არის გამოხატვის თავისუფლება, გამოხატვის თავისუფლების ფარგლებში ინდივიდს როგორც სამართლებრივი სახელმწიფოს მთავარი ზრუნვის საგანს უფლება აქვს ისაუბროს შეაფასოს გამოთქვას საკუთარი აზრები ისე, რომ ის აღნიშნულის გამო არ იქნეს დევნილი, ნებისმიერი ტოტალური სახელმწიფო ყალიბდება მაშინ როცა ინდივიდები აღარ საუბრობენ კრიტიკულად, არ აკრიტიკებენ ერთმანეთს და რაც მთავარია კრიტიკას ურჩევნიათ ხელისუფლების ნებისმიერი სახის პროპაგანდა, როცა ინდივიდი თავისუფალი ინდივიდი ემორჩილება საბჭოურ მცნებას „რომ არ შეიძლება ხელისუფლების კრტიკა“ იწყება ტოტალიტარიზმი. იმისათვის, რომ აღნიშნული უფლება ქართულ სინამდვილეში დაცული იყოს რამდენიმე გარანატია გვაქვს მათ შორის საქართველოს კონსტიტუცია მუხლი 17.1. „აზრისა და მისი გამოხატვის თავისუფლება დაცულია. დაუშვებელია ადამიანის დევნა აზრისა და მისი გამოხატვის გამო“ საქართველოს კანონი „სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ“ თვით სამოქალაქო საპროცესო კოდექსიც სხვანაირად უდგება საკითხს რადგანაც საქართველოს უზენაესი სასამართლოსათვის მოქმედებს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 391.4. მუხლი რომლითაც „არაქონებრივ-სამართლებრივ დავებში საკასაციო საჩივარი დასაშვებია სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლებასთან დაკავშირებულ დავებზე“;

საკანონმდებლო გარანტირება გამოწვეულია როგორც ახალგაზრდა დემოკრატიის საფუძვლის შექმნით ასევე სახელმწიფოს შეკავების პრინციპით რადგანაც „ვინც ყველაზე მეტს საუბრობს თავისუფლად ის ყველაზე მეტად აინტერესებს ძალაუფლების მქონეს“. არ არსებობს სამართლებრივი სახელმწიფო რომელსაც არ გააჩნია პრობლემატიკა რომელიც დაკავშირებულია ჟურნალისტურ საქმიანობასთან ამაში იგულისხმება ისიც, რომ აღნიშნული კანონი რომელიც ჩვენ გვაქვს ზოგიერთ შემთხვევაში არის განხილვისა და კრიტიკის საგანი რადგანაც ყველა მოითხოვს ე.წ. ცილისწამებაზე პასუხისმგებლობას. უფრორე თუ ჩვენ სამართლებრივ წარსულში გავიხედავთ ჩვენ სისხლის სამართლის კოდექსში მუხლი გვქონდა ასეთი რამ „მუხლი 148. ცილისწამება ცილისწამება დანაშაულის დაბრალებით“ რომელიც ისჯებოდა ჯარიმით ან საზოგადოებისათვის სასარგებლო შრომით ვადით ასიდან ორას საათამდე ანდა გამასწორებელი სამუშაოთი ვადით ერთ წლამდე";

საქართველოს კონსტიტუციის მიხედვით „საქართველო არის დამოუკიდებელი, ერთიანი და განუყოფელი სახელმწიფო“ იქვე „საქართველოს სახელმწიფოს ტერიტორია განსაზღვრულია 1991 წლის 21 დეკემბრის მდგომარეობით“ ამასთანავე 2008 წლის საქართველო რუსეთის ომით საქართველოს სახელმწიფოს მოუწია მიეღო 2008 წლის 23 ოქტომბერს კანონი „საქართველოს კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ“ აღნიშნული კანონის მიზნად მითითებულია „ამ კანონის მიზანია განსაზღვროს იმ ტერიტორიების სტატუსი, რომლებიც ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის სამხედრო აგრესიის შედეგად, დაადგინოს ამ ტერიტორიების განსაკუთრებული სამართლებრივი რეჟიმი“. კანონი ამომწურავად განსაზღვრავს წესებს რომელიც ვრცელდება ოკუპირებულ ტერიტორიებზე და ამასთანავე ოკუპირებული ტერიტორიებზე შესვლის წესს, იქ ეკონომიკური საქმიანობის განუხორციელებელ წესს, ადამიანის უფლებათა დაცვის სტანდარტს და მისი დარღვევის შემთხვევაში ოკუპანტის პასუხისმგებლობას, გარდა აღნიშნულისა არის რიგი სხვა ნორმები რომელიც ასევე სისხლის სამართლებრივად დასჯადა თუ პირი საქართველოს ტერიტორიიდან არ შედის ოკუპირებულ რეგიონში და ა.შ. ერთი სიტყვის ჩვენს საკანონმდებლო დონეზე ისევე როგორც საერთაშორისო დონეზე გვაქვს სამართლებრივი მოცემულობა როცა კი რუსეთის მორდორის იმპერია აღიარებულია ოკუპანტს ქვეყნად, ამასთანავე ჩვენ ვართ ევროსაბჭოს წევრი ქვეყანა და ჩვენთან საკანონმდებლო დონეზე უზრუნველყოფილია სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლება;

მიუხედავად ოკუპაციისა და ტერიტორიული მთლიანობის უდიდესი სამართლებრივი სიკეთეობისა არ შეიძლება აღნიშნული განმახორციელებელი პირის მიმართაც კი არაადამიანური მოპყრობა ხოლო მეორეს მხრივ კი „საქართველოს კონსტიტუციის მე-17 მუხლის მე-5 პუნქტის შესაბამისად, დასახელებული უფლებების შეზღუდვა დასაშვები და გამართლებულია მხოლოდ კანონის შესაბამისად, დემოკრატიულ საზოგადოებაში აუცილებელი სახელმწიფო ან საზოგადოებრივი უსაფრთხოების ან ტერიტორიული მთლიანობის უზრუნველსაყოფად, სხვათა უფლებების დასაცავად, კონფიდენციალურად აღიარებული ინფორმაციის გამჟღავნების თავიდან ასაცილებლად ან სასამართლოს დამოუკიდებლობისა და მიუკერძოებლობის უზრუნველსაყოფად. შესაბამისად, ნათელია, რომ საქართველოს კონსტიტუცია გამოხატვის თავისუფლების ზემოაღნიშნული ასპექტების შეზღუდვას დასაშვებად მიიჩნევს, თანაზომიერების პრინციპის შესაბამისად, მხოლოდ კანონით მოწესრიგების ფორმალური მოთხოვნის დაცვითა და მკაფიოდ და ამომწურავად განსაზღვრული ლეგიტიმური მიზნების უზრუნველსაყოფად (იხ. „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2016 წლის 20 სექტემბრის №1/5/675,681 გადაწყვეტილება საქმეზე „შპს სამაუწყებლო კომპანია რუსთავი 2“ და „შპს ტელეკომპანია საქართველო“ საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ“);

უფრო მარტივად რომ ვთქვათ იმისათვის, რომ შეიზღუდოს სუვერენიტეტის წინააღმდეგ ბრძოლა აუცილებელია:თანაზომიერების დაცვა (ანუ ოკუპანტის წარმომადგენლის ან ოკუპანტის ხაზის გამტარებლის სიკვდილით დასჯა არ შეიძლება ასეთი საქციელისათვის) მხოლოდ კანონით მოწესრიგების ფორმალური მოთხოვნის დაცვითა (აუცილებელია აღნიშნულისათვის არსებობდეს ზუსტი კანონი რომელიც მოაწესრიგებს აღნიშნულს) და მკაფიოდ და ამომწურავად განსაზღვრული ლეგიტიმური მიზნების უზრუნველსაყოფად (ლეგიტიმური მიზანი რა შეიძლება იყოს? რა თქმა უნდა დეოკუპაცია ანუ საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა);

ქართული სამართლებრივი მოდელი დეოკუპაციის მიზნისათვის უნდა არსებობდეს რადგანაც სუვერენიტეტი არის ყველაზე მძლავრი სურვილი ინდივიდებისა იცხოვრონ სამართლებრივ სახელმწიფოში რომელსაც უზრუნველყოფილი აქვს უსაფრთხოება ხოლო უსაფრთხოების უზრუნველყოფა იმდენად დიდი ღირებულებაა, რომ მას უნდა იცავდეს კანონი რადგანაც თუ კი არ არის დაცული სუვერენიტეტი ვერ იქნება დაცული სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლება, სუვერენიტეტი გვჭირდება იმისათვის, რომ დაცული იყოს სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლება და არა პირიქით;

დამატებითი ინფორმაციის მიღების მიზნით დაუკავშირდით საერთაშორისო საადვოკატო კომპანია ,,ნაკაშიძე&პარტნიორები/ Law Office Nakashidze&Partners''-ს.

ვუზრუნველვყობთ თქვენს დაცვას/წარმომადგენლობას:  საქართველოსა და იტალიაში  ყველა ინსტანციის სასამართლოში; 

ადმინისტრაციულ ორგანოებში, საელჩო, საკონსულო, იუსტიციის სახლში და სამინისტროებში; 

სამართლებრივი ურთიერთობის რეგულირებას  ფიზიკურ და იურიდიულ პირებთან; 

სტრასბურგის - ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში;

კონსულტაციისთვის დაგვიკავშირდით

საქართველოში 599 50 55 78  
თბილისი, ალ.ყაზბეგის №47 (მეტრო დელისი)
თბილისი, გურამიშვილის N23 ა (მეტრო ღრმაღელე)

იტალიაში 351 5 47 00 47  
ბარი, ბალენძანოს მოედანი 12ა

გაზიარება

Facebook კომენტარები